Wat zegt de wet?

Ongevallen tijdens het woon-werkverkeer zijn een van de belangrijkste oorzaken van werkverzuim in Brazilië. Het is ook een gebeurtenis die veel twijfels kan oproepen binnen bedrijven. Je weet waarom?

De kwestie van ongevallen tijdens het woon-werkverkeer heeft veel veranderingen ondergaan in het licht van de Braziliaanse wetgeving, vooral na de arbeidshervorming van 2017. In dit artikel leggen we uit wat een woon-werkongeval kenmerkt en wat de juridische overwegingen zijn.

Kom op?

Wat is een verkeersongeval?

Een woon-werkongeval is een ongeval dat zich voordoet wanneer een werknemer van het bedrijf een ongeval krijgt tijdens de reis tussen zijn woning en zijn werk, of tijdens het woon-werkverkeer van het werk naar zijn huis. Deze situatie kan ook een verkeersongeval worden genoemd en wordt beschouwd als een onvoorziene gebeurtenis op weg naar of van het werk.

Het is belangrijk om te benadrukken dat ongevallen met woon-werkverkeer elk type vervoermiddel omvatten dat de werknemer gebruikt, namelijk: openbaar vervoer (metro, bus), eigen auto of bedrijfswagen, deelauto, fiets en zelfs te voet kunnen een manier zijn om een ​​ongeval te krijgen. weg ongeluk.

Het maakt dus niet uit of de werknemer de auto heeft gecrasht of op de stoep is gevallen op weg van en naar het werk, dergelijke onvoorziene gebeurtenissen kunnen worden beschouwd als ongevallen onderweg, volgens wet 8.213/91.

Wat zegt de wet over verkeersongevallen?

Een veel voorkomende twijfel is of het ongeval onderweg als een arbeidsongeval kan worden aangemerkt.

Wet 8.213/91 handelt over socialezekerheidsuitkeringen en bepaalt in artikel 19 ten eerste dat

Arbeidsongeval is datgene wat zich voordoet door het uitoefenen van arbeid in dienst van de maatschappij of het uitoefenen van het werk van de verzekerden bedoeld in punt VII van art. 11 van deze wet, waardoor lichamelijk letsel of functionele perforatie wordt veroorzaakt die dood of verlies of vermindering, permanent of tijdelijk, van het vermogen om te werken veroorzaakt

In de tweede alinea van dit artikel wordt de kwestie verder uitgewerkt, aangezien het niet mogelijk is om alle hypothesen en situaties op te sommen die kunnen worden gekarakteriseerd als een arbeidsongeval. Kijken:

In uitzonderlijke gevallen, wanneer wordt geverifieerd dat de ziekte die niet is opgenomen in de lijst bedoeld in de punten I en II van dit artikel, het gevolg is van de bijzondere omstandigheden waaronder het werk wordt uitgevoerd en er rechtstreeks mee verband houdt, moet de sociale zekerheid het overwegen een arbeidsongeval

Later in wet 8.213/91, meer bepaald in artikel 21, wordt de gelijkstelling van ongevallen woon-werkverkeer met arbeidsongevallen duidelijker:

Kunst. 21: Voor de toepassing van deze wet worden ook gelijkgesteld aan een arbeidsongeval:

I – Arbeidsongevallen die, hoewel niet de enige oorzaak, direct hebben bijgedragen aan het overlijden van de verzekerde, aan een vermindering of verlies van zijn of haar arbeidsgeschiktheid, of een letsel hebben veroorzaakt dat medische zorg vereist voor herstel;

(…)

IV- Het ongeval van de verzekerde, ook buiten de werkplaats en werkuren:

De) bij de uitvoering van een bestelling of bij de uitvoering van een dienst in opdracht van de onderneming;

b) bij het spontaan verlenen van enige dienst aan het bedrijf om schade te voorkomen of winst te maken;

c) op reis voor zaken van het bedrijf, ook voor studie, indien gefinancierd door het bedrijf in het kader van haar plannen voor een betere opleiding van het personeel, ongeacht het gebruikte vervoermiddel, met inbegrip van een voertuig dat eigendom is van de verzekerde;

d) op weg van huis naar het werk of van huis naar het werk, ongeacht het vervoermiddel, met inbegrip van een voertuig dat eigendom is van de verzekerde;

§ 1. In tijdvakken bedoeld voor maaltijden of rust, of voor het bevredigen van andere fysiologische behoeften, op of tijdens het werk, wordt de werknemer geacht de functie uit te oefenen.

Nu weet u al dat de wetgeving, tot de tijd van de arbeidshervorming, begreep dat ongevallen tijdens het woon-werkverkeer konden worden gelijkgesteld met ongevallen op het werk, aangezien de uren van reizen tussen de woonplaats van de werknemer en de werkplek (en vice versa) werden begrepen als onderdeel van de werkdag, waardoor de werknemer tijdens de reis “beschikbaar” was voor de werkgever.

En wat veranderde er met de Arbeidshervorming?

De arbeidshervorming heeft veel wetten veranderd, waaronder artikel 58 van de CLT, waarin de uren worden besproken die de werknemer op weg van en naar het werk doorbrengt.

Volgens de nieuwe formulering van de wet wordt de tijd die wordt besteed aan het pendelen tussen het werk en de woning van de werknemer niet langer begrepen als een periode waarin de werknemer beschikbaar is voor het bedrijf, niet langer als een onderdeel van de werkdag van de werknemer. Zie onder:

Art.58 – De normale duur van het werk, voor werknemers in om het even welke privéactiviteit, zal niet meer dan 8 (acht) uur per dag bedragen, op voorwaarde dat er geen andere limiet uitdrukkelijk bepaald is.

2e De tijd die de werknemer van zijn woonplaats tot aan de daadwerkelijke uitoefening van de functie en voor zijn terugkeer te voet of met enig ander vervoermiddel, inclusief het door de werkgever verstrekte vervoermiddel, door de werknemer heeft doorgebracht, wordt niet op een werkdag berekend, aangezien het niet Tijd ter beschikking van de werkgever.

Met welk wetsartikel moet rekening worden gehouden?

Met de nieuwe tekst wordt de reistijd van de werknemer niet langer beschouwd als tijd waarin de werknemer diensten voor het bedrijf kan verrichten. Deze interpretatie heeft echter tot veel twijfels geleid bij organisaties in heel Brazilië, artikel 21 en zijn paragrafen, waarin situaties worden besproken die kunnen worden gelijkgesteld met arbeidsongevallen, zijn immers niet gewijzigd.

Veel specialisten zijn van mening dat de grote verandering teweeg is gebracht door de nieuwe formulering van artikel 58, waarin staat dat de werkuren van werknemers niet langer woon-werkuren omvatten. Dat wil zeggen, als een werknemer er 1 uur over deed om te gaan en 1 uur om terug te keren van het werk, werd zijn 8-urige werkdag in feite teruggebracht tot 6 uur.

Met de nieuwe regel wordt aangenomen dat de werknemer 8 uur moet werken, ongeacht de tijd die aan de reis is besteed, en dat het bedrijf de periode van verplaatsing niet langer hoeft te vergoeden.

Aangezien wet 8213/91 echter niet is gewijzigd, zijn er mazen in de wet waardoor ongevallen tijdens het woon-werkverkeer nog steeds als een arbeidsongeval kunnen worden beschouwd, hoewel dit niet de trend is.

Natuurlijk veroorzaakte de situatie een grote controverse over de interpretatie van de wetten en het ideaal is dat de bedrijven elk geval afzonderlijk evalueren tijdens de periode van herziening van de wetgeving. Als een werknemer zich gewond voelt na een woon-werkongeval en besluit gerechtigheid te zoeken, is de interpretatie en de uiteindelijke beslissing over de situatie in handen van de arbeidsrechtbank.

In ieder geval wordt aanbevolen dat het bedrijf een arbeidsongevallenrapport (CAT) afgeeft, zelfs als de werknemer onderweg een ongeval heeft gehad, omdat dit garandeert dat het bedrijf het recht op ondersteuning van de werknemer behoudt.

Wat zijn de praktische verschillen tussen arbeidsongevallen en ongevallen onderweg?

Als we nu concreet denken, zijn er veel tastbaarder verschillen tussen arbeidsongevallen en ongevallen bij het woon-werkverkeer.

In de overgrote meerderheid van de gevallen vindt een arbeidsongeval plaats wanneer de werknemer op de werkplek is of diensten verleent namens het bedrijf tijdens de werkuren van die dag. Bij een woon-werkongeval bevindt de werknemer zich echter buiten de omgeving van het bedrijf en zal tijdens de dienst nauwelijks werkzaamheden voor de organisatie verrichten.

Rechten van degenen die het slachtoffer zijn van een woon-werkongeval

Hoewel de uiteindelijke beslissing over een woon-werkongeval in handen is van de arbeidsrechtbank, laten we het hebben over enkele rechten en plichten die betrokken kunnen zijn bij dit soort incidenten.

Vóór de arbeidshervorming, toen een werknemer onderweg een ongeluk kreeg (wat ongetwijfeld als een arbeidsongeval werd beschouwd), was het bedrijf verplicht om de CAT uit te geven en het document naar de sociale zekerheid te sturen.

Met de nieuwe tekst van de CLT zijn er veel discussies over de verplichte uitgifte van de CAT, omdat er mazen zijn die de interpretatie mogelijk maken dat dit niet langer een verantwoordelijkheid van het bedrijf is.

Het niet afgeven van het document kan echter een administratieve boete opleveren voor het bedrijf, aangezien de werknemer via dit document het ziekengeld kan krijgen.

Nutsvoorzieningen, overwegende dat het woon-werkongeval wordt beschouwd als een arbeidsongevalde werknemer heeft een reeks arbeids- en socialezekerheidsrechten, zoals:

• Afgifte van de CAT: in deze situatie is het de verantwoordelijkheid van HR om het document naar de sociale zekerheid te sturen, zodat alle activiteiten met betrekking tot de FGTS en INSS worden uitgevoerd.
• Ziektegeld: dit moet door de INSS worden betaald als de werknemer langer dan 15 dagen afwezig moet zijn van het werk.
• Stabiliteit: de werknemer heeft gedurende 12 maanden na het ontslag van de sociale zekerheid een garantie op werkzekerheid en kan niet zonder geldige reden worden ontslagen.

Niettemin, overwegende dat het woon-werkongeval niet wordt beschouwd als een arbeidsongeval, het bedrijf hoeft de verantwoordelijkheid voor de afgifte van de CAT niet op zich te nemen. De afgifte van het document kan door de werknemer zelf worden gedaan.

Zodra de CAT is verzonden, wordt een medisch onderzoek uitgevoerd door een INSS-professional om te bewijzen dat wat er is gebeurd, in feite een woon-werkongeval was. Aan de hand van deze beoordeling wordt mede bepaald of de werknemer moet worden overgeplaatst. Met de wijzigingen in wet nr. 13.467 bestaat de stabiliteit van 12 maanden na de terugkeer van de werknemer niet meer.

Laatste overwegingen

Ongevallen tijdens het woon-werkverkeer zijn immers een onderwerp dat nog steeds voor veel controverse zorgt onder specialisten in het arbeidsrecht. Het beste voor bedrijven en werknemers is dat als er tijdens deze reis een ongeluk gebeurt, de situatie met gezond verstand en wetgevende hulp moet worden beoordeeld.

Het is in ieder geval belangrijk voor het bedrijf om op de hoogte te blijven van de inning van belastingen en het beheer van de werktijden van de werknemers, aangezien het nemen van al deze informatie de besluitvorming veel gemakkelijker maakt. Het online tijdregistratiesysteem van mywork helpt u bij het organiseren van de werkroosters van uw medewerkers en bij afwezigheid door woon-werkongevallen of ander verlof kunt u verzuimvergoedingen verstrekken die automatisch voor u worden verwerkt.

Zowel het bedrijf als de werknemer moeten transparant en ethisch handelen in een situatie waarin het arbeidsrecht ruimte laat voor verschillende interpretaties, aangezien dit vooral de goede relatie tussen werkgever en werknemer verzekert.